The Phenomenology of ‘Terreur’
Throughout the passage “Absolute Freedom and the Terror”, one is often allowed to confidently cry out: “I just do not understand!” So does the author: The Phenomenology of Spirit is at its fullest here – with terms of emptiness, lack, absence, deprivation, nonsense ...: The phenomena here are those of emptiness – of pure concept, absolute concept, of the empty concept without any ‘inner extension’ or ‘fulfillment’ – the reader’s empty vision before the emptiness before the vision, the speculation of the author – the simple, outright, immediate, indifferent, “Guillotine”, precise and sharp on the one hand, and the “revolutionary marriage” in a mouthful of the Loire, deep and dense, on the one (not the other) – “I just do not understand, for it is nonsense”. Within the pure empty concept, the author now intuits the simple language – the syllable, cold and flat: ‘Tod’ – and the reader intuits the language of language: The brand new language of the author who intuits, by terminologizing the ordinary language, whatever is revealed/manifested daily in the terminologizing language of the ‘Revolution’. Apparently, the reader needs a dictionary, or a supplement to it: The supplement of the 1798 edition of the Dictionnaire de l’Académie – there the reader will find the “New words in usage since the Revolution”: Not only new names for months and days, the terms of measurement still in use, newest verbal forms such as ‘déporter’, ‘divorcer’, ‘utiliser’, but also the words ‘guillotine-guillotiné-guillotiner’, ‘noyades’ (plurale tantum still, almost a proper name), ‘septembrisade-septembriser-septembriseur’ together with ‘terrorisme-terroriste’. Oh, what then about ‘l’ordre du jour’ of this individual general or single universal will – it is also right there: The moment in which the ‘order of the day’ is the order of the day, where ‘terrorisme’ appears, is the place and date of the birth of the ‘modern state’. There is no ‘terreur’ avant la lettre, eternal, infinite in the continuous past and/or future tense...: it manifests itself in the monopoly of violence.
|
‘Terreur’ün
Görüngübilimi
“Saltık Özgürlük ile Terreur” bölümünün başından sonuna “Anlamıyorum!” diye bağırabiliriz adım başı. Yazar da öyle haykırmaktadır: Tinin Görüngübilimi’nin boşluğa, eksikliğe, yokluğa, yoksunluğa, içeriksizliğe, anlamsızlığa, ... ilişkin terimlerle en dolu bölümüdür burası: Buradaki görüngüler boşluğun görüngüleridir – salt kavramın, saltık kavramın, boş, ‘iç kaplam’dan, ‘doluluktan’ büsbütün yoksun kavramın – yazarın görümünün, göredurumunun karşısında bulduğu boşluğun karşısında okurun boş görümü – bir yandan düz, yalınkat, dolayımsız, aracısız, ayrımsız, incecik, keskin “Guillotine”, bir (öbür değil) yandan derin, yoğun, “ağız dolusu” Loire’da “devrim gerdeği” – “anlamıyorum, çünkü anlamsız”. Salt boş kavramda yazar yalınkat dili görür artık – soğuk, düz seslemi: ‘Tod’. Okur da dilin dilini görür: ‘Devrim’in terimleş(tir)en dilinde günübirlik ortaya çıkanı/görüneni gündelik dili terimleştirerek gören yazarın yepyeni dilini. Görünüşe göre bir sözlük gerekir okura, ya da bir sözlüğün eki: Dictionnaire de l’Académie’nin 1798 basımının eki – “Devrimden beri kullanıma giren yeni sözcükler”i bulacaktır orada: Yalnızca yepyeni ay, gün adlarını, bugün de kullandığımız ölçü terimlerini, ‘déporter’, ‘divorcer’, ‘utiliser’ gibi yepyeni eylem biçimlerini değil, ‘guillotine-guillotiné-guillotiner’, ‘noyades’ (plurale tantum’dur henüz, neredeyse bir özel ad), ‘septembrisade-septembriser-septembriseur’ sözcüklerini de, ‘terrorisme-terroriste’le birlikte. Ah ama şu tek genel ya da genel tek istencin ‘ordre du jour’u yok mu – o da oracıktadır: ‘Gündem’in gündeme geldiği uğrak, ‘terrorisme’in göründüğü kıpı, ‘çağcıl devlet’in doğum yeri/günüdür. ‘Terreur’ avant la lettre, öncesiz sonrasız, hep olmuş, hep olacak, bengi, ... değildir: kıyıcılık tekelinde gösterir kendini.
|
